BATTLE OF THE BLUES - CHICAGO VS OAKLAND - VARIOUS ARTISTS

Album Review

Album: 
BATTLE OF THE BLUES - CHICAGO VS OAKLAND - VARIOUS ARTISTS
Artist: 
Various Artists
Record Label: 
DELTA ROOTS RECORDS
Style: 
Blues
Date: 
02/08/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
BATTLE OF THE BLUES - CHICAGO VS OAKLAND - VARIOUS ARTISTS
 
 
 
 
 
 
 
Als men spreekt over Amerikaanse steden die met de bluesmuziek geassocieerd worden kom je vanzelf uit bij Chicago, Sint Louis en Memphis. Oakland, CA, in de Bay Area, is echter al lang een broeinest van blues en heeft nu de hoogste blues artiesten per hoofd van de bevolking in de gehele Verenigde Staten. Drummer, songwriter, producer en bluesman Twist Turner, heeft meerdere jaren gewoond en gewerkt in het Oakland gebied waar hij in 2013 met dit albumproject begon. Het was de bedoeling om een album te maken met onbekende en ondergewaardeerde bluesmuzikanten uit de Bay Area. Helaas moest Twist zijn Bay Area periode na een paar jaar stop zetten omdat er nierkanker vastgesteld werd bij hem. Gelukkig is hij volledig hersteld en kankervrij op dit moment. Door die diagnose keerde Turner vroeger dan verwacht terug naar Chicago. In Chicago stelde hij vast dat daar ook een groot deel blues muzikanten dezelfde boost nodig hadden als de blues collega's in Oakland. Zo creëerde hij het album 'Battle Of The Blues - Chicago Vs Oakland', een verzameling van elf originele nummers en twee covers. Met Mz. SuMac, Aldwin London, Freddie Roulette, Country Pete McGill en Nat Bolden uit de San Francisco Bay en wijlen Emery Williams Jr., voormalig Magic Sam bassist, James Newman en 'Mr. Exitement' Del Brown uit Chicago heeft Twist de beste muzikanten uit Chicago en de Bay Area verenigd op dit album. Deze allstar cast levert old school en new school blues, met als gemene deler Twist Turner, die zelf alle originelen schreef en drums speelde op het hele project. Hij deed eveneens de mix van het album en was tevens de producer.
 
 
 
 
 
 
We zullen proberen deze onbekende talenten op het album in het kort aan u voor te stellen. Mz. SuMac is de dochter van blues legende Craig Horton. Ze is een uitstekende zangeres uit Sacramento en zij opent dit album met 'Broke Ass Man', waarin ze zich ergert aan haar man omdat die liever zijn geld spendeert aan een Cadillac, drank en aan gokken dan aan haar en een huis om samen een toekomst op te bouwen. Mz. SuMac heeft een prachtige volle stem en ze weet deze mix van blues, jazz en pop op een knappe wijze te brengen. Instrumentaal is het genieten van de twee uitstekende saxofoon solo's van Skinny Williams. Bassist en zanger Aldwin London uit Oakland is al zevenenveertig jaar professioneel met muziek bezig. Hij brengt de Willie Nelson cover 'Funny How Time Slips Away'. Deze versie is nog iets meliger dan het origineel. Ook hier is de saxofoon weer uitdrukkelijk aanwezig, maar nu is John 'Boom' Brumbach die zijn klasse etaleert op dit mooie instrument. Chris Burns is op piano het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. De in Chicago wonende Freddie Roulette was één van de eerste Lapsteel gitaristen. Hij werd geboren in 1939 en hij begon Lapsteel gitaar te spelen toen hij nog op de middelbare school zat. Hij zat in de band bij Earl Hooker en bij Charlie Musslewhite's Chicago Blues Allstars. In 1973 verscheen zijn debuutalbum met producer Harvey Mandell. Op dit album is Freddie Roulette aanwezig met twee instrumentale songs, namelijk 'Take It Easy' en 'Red Tide', twee nummers met de Lapsteel gitaar in een schitterende hoofdrol. Met zijn eenennegentig jaar is Nat Bolden de oudste zanger op dit album. In de Bay Area van Oakland staat Nat nog steeds een paar avonden per week op het podium. Hij brengt de zelf geschreven prachtige slowblues' Good Morning Mr. Blues', dat een erg hoog 'Stormy Monday' gehalte heeft. Rusty Zinn kruidt het nummer met prachtig gitaarwerk en wordt daarbij bijgestaan door de uitstekende blazers met Skinny Williams op saxofoon, Leon Allen op trompet en Norman Palm op trombone. Chris Burns zorgt op de piano en het orgel voor de instrumentale afwerking.
 
 
 
 
 
 
Multi instrumentalist James Newman, die vooral bekend was als bassist bij Magic Sam levert met 'Hit And Run Lover' en 'Me And My Guitar' twee songs af op het album. 'Hit And Run Lover' is een meeslepende rhythm & blues song die gekruid wordt met erg knappe en fijne gitaar riffjes. 'Me And My Guitar' is een eerbetoon aan de werkende mens, met een geweldige Mark Wydra op gitaar. De in 1996 aan kanker overleden zanger en muzikant Emery Williams Jr. heeft ongetwijfeld één van de meest imponerende stemmen op dit album. Luister maar eens naar zijn geweldige passionele stem in het vloeiende rhythm & blues nummer 'Hurtin' On You' en in de trieste en beklijvende blues ballade 'Mama Don't Wee'. Del Brown is een neef van de meer bekende James Brown. Del Brown is vooral bekend voor zijn backing vocals voor beroemde artiesten en voor zijn studiowerk. Op dit album staan met 'Now That I'v Gone' en Time Slippin' Away' de twee eerste opnames van Del Brown. Brown's klagende, hogere registerzang past perfect bij deze twee ballades en tonen aan dat hij zonder probleem een echte frontman kan zijn. Del Brown heeft een geweldige stem. In Chicago staat Gerald McClendon bekend als The Soulkeeper. Hij is één van de veelzijdigste soul en rhythm & blues zangers uit Chicago en hij is ook nog een uitstekend songwriter en performer. Hier schittert hij met zijn ietwat rokerige stem in de ballade 'Cold In The Streets'. Met een zware diepe baslijn zorgt Art Love voor het kloppend hart van deze ballade. Country Pete McGill heeft de release van dit album niet mogen meemaken, hij stierf in december 2018. Deze zanger/bassist tourde reeds in Europa als bassist van The Mississippi Delta Blues Band. Hier brengt hij met 'Hoochie Coochie Mama', de vrouwelijke tegenhanger van 'Hoochie Coochie Man'. Als we Pete mogen geloven speel je liefst niet met haar voeten, want ze heeft een pistool in haar handtas en ze twijfelt niet om die te gebruiken. Zoals eerder al gezegd bespeelde Twist Turner op alle songs de drums en schreef hij alle originele songs van het album. 'Battle Of The Blues - Chicago VS Oakland' is een erg interessant album geworden. Het album laat horen dat er nog veel onbekend talent zit te wachten op de grote doorbraak en misschien kan dit album hen daarmee wel helpen. (7,5/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
BROKE ASS MAN – MZ SUMAC 
FUNNY HOW TIME SLIPS AWAY – ALDWIN LONDON 
TAKE IT EASY - FREDDIE ROULETTE 
GOOD MORNING MR. BLUES – NAT BOLDEN 
HIT AND RUN LOVER - JAMES NEWMAN 
HURTIN’ ON YOU – EMERY WILLIAMS, JR. 
NOW THAT I’VE GONE – MR. EXCITEMENT DEL BROWN
RED TIDE – FREDDIE ROULETTE 
COLD IN THE STREETS – GERALD MCCLENDON
ME AND MY GUITAR – JAMES NEWMAN
TIME SLIPPIN AWAY – MR. EXCITEMENT DEL BROWN 
HOOCHIE COOCHIE MAMA – COUNTRY PETE MCGILL
MAMA DON’T WEE– EMERY WILLIAMS, JR.