ATOMIC ROAD KINGS - CLEAN UP THE BLOOD

Album Review

Album: 
ATOMIC ROAD KINGS - CLEAN UP THE BLOOD
Artist: 
Atomic Road Kings
Record Label: 
Bigtone Records
Style: 
Old School Blues
Date: 
21/02/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
ATOMIC ROAD KINGS - CLEAN UP THE BLOOD
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Atomic Road Kings is een Amerikaanse band uit California, die in 2013 werd opgericht door Eric 'Jailhouse' Von Herzen. Even later verscheen er een titelloze EP en daarna werd het even stil rond deze band. Van de originele bezetting blijft in 2019 nog alleen oprichter Eric Von Herzen over en ook muzikaal werd er voor een andere richting gekozen. Eric bundelde zijn krachten met zanger, liedjesschrijver en gitarist Big Jon Atkinson en met hun beiden schreven ze het nieuwe album (op één song na) en creëerden ze het nieuwe geluid van de band. 'Clean Up The Blood' dat op eenentwintig februari verscheen is een live analoog opgenomen album, zoals er vroeger opgenomen werd. De opnameapparatuur en de microfoons die ze gebruikten, komen nog uit de periode 1940 - 1950. De rauwe vocalen en het gitaarwerk van Atkinson, samen met Eric's geweldige mondharmonica spel geven de band het vermogen om uit te pakken met verschillende dynamieken, stijlen en grooves. Er staan twaalf songs op 'Clean Up The Blood' en het album werd opgenomen, gemixt en gemasterd door Jon Atkinson.
 
 
 
 
 
 
Atomic Road Kings nemen niet alleen op met apparatuur uit de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw, maar hun muziek klinkt ook als het geluid uit die tijd. De meeslepende opener 'I've Got Time' geeft dadelijk dat oude bluesgevoel van Memphis weer. Bassist Bill Stuve zorgt met een uitstekende kloppende baslijn voor de heerlijke groove en Jon Atkinson weet het nummer met erg veel gevoel te zingen. Verder is het genieten van de knappe gitaar riffs van Danny Michel en de gruizige mondharmonica van Eric Von Herzen. Beide heren spelen zich nog meer in de kijker met een prachtige solo, die perfect in het nummer past. 'Rumors' ligt instrumentaal helemaal in het verlengde van zijn voorganger 'I'v Got Mine' en ook hier spelen de zang, de mondharmonica en vooral de gitaar een grote hoofdrol. De emotionele en passionele zang van Jon Atkinson zal je zeker weten te raken. De bluesharp van Eric Von Herzen is qua intensiteit het ideale verlengstuk van Jon's stem en het rauwe gevoelvolle snarenwerk van Tony Delgado doet de haren op je armen gegarandeerd recht komen. Het gaspedaal wordt daarna iets dieper ingeduwd voor 'In Arms Reach' dat weer een aanstekelijke groove heeft dankzij de uitstekende baslijn van Bill Stuve en het strakke slagwerk van Malachi Johnson. Het is het derde nummer op het album en met Scot Smart is het ook al de derde gitarist die we aan het werk horen. Eric Von Herzen is in dit nummer weer in erg grootse doen op zijn mondharmonica. Er zit iets meer rock'n roll in het korte, iets meer dan twee minuten durende, bluesy 'Have Your Way'. De bluesharp van Eric klinkt weer lekker gruizig en Jon Atkinson verzorgt met pittige splijtende riffjes het gitaarwerk.
 
 
 
 
 
 
Met een prachtige mondharmonica solo van Eric Von Herzen wordt het swingende 'My Way Back Home' op gang getrokken. Het is genieten van de heerlijke drumbeat van Malachi Johnson, die je bijna verplicht om met je voeten ritmisch mee te stampen. Met een lugubere titel als de titeltrack 'Clean Up The Blood' is het niet meer dan normaal dat dit nummer een angstaanjagend geluid en spookachtig ritme heeft en daar heeft de stem en het scherpe en splijtende gitaargeluid van Jon Atkinson een groot aandeel in. Net als in 'My Way Back Home' neemt Eric Von Herzen met geweldig blaas en zuigwerk op de mondharmonica de intro van de aanstekelijke blues shuffle 'Candy Man' voor zijn rekening. Ook tijdens zijn solo bewijst Eric zijn klasse als mondharmonicaspeler. Met een uitstekende gitaar solo neemt Scot Smart het even later over van Von Herzen. Het blijft erg dansbaar tijdens 'Ain't For Me', waarin drummer Malachi Johnson en bassist Bill Stuve met een heerlijke groove de perfecte basis leggen waarop Jon Atkinson kan schitteren op gitaar. Hetzelfde kan gezegd worden van 'You Got To Change', alleen neemt een uitstekende Eric Von Herzen op mondharmonica het solo werk hier over van de gitaar. Het enige nummer dat niet geschreven werd door Von Herzen en Atkinson is de traditional 'Two Sided Story', een blues shuffle met een werkelijk sublieme Von Herzen op de bluesharp. Gastmuzikant Robert Welch is met zijn uitstekend toetsenwerk op de piano een geweldige meerwaarde in 'Vibrations'. Afsluiten doet de band met de rauwe bluesrocker 'Way Down South', waarin Bill Stuve op de staande bas en mondharmonicaspeler Eric Von Herzen zich weer in de spotlights spelen. Atomic Road Kings zorgen met dit album voor een speciale sound en daar gaan veel fans van de old school blues sound zeker voor smelten. Voor deze mensen is dit schijfje zeker een aanrader, maar ook voor de andere muziekliefhebbers is dit een erg genietbaar album. (7,5/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. I’ve Got Time
02. Rumors
03. In Arms Reach
04. Have Your Way
05. My Way Back Home
06. Clean Up The Blood
07. Candy Man
08. Ain’t For Me
09. You Got To Change
10. Two Sided Story
11. Vibrations
12. Back Down South
 
 
Jon Atkinson : Zang, lead gitaar op #4,5,6 & 9, ritme gitaar op #3,7,8 & 10
Eric Von Herzen : Mondharmonica
Bill Stuve : Akoestische en elektrische bas
Malachi Johnson : Drums
Scot Smart : Lead gitaar op #3 & 7, ritme gitaar op #4,6,8,9 & 10
Danny Michel : Lead gitaar op #1 & 11, ritme gitaar op #2 & 12
Tony Delgado : Lead gitaar op #2
Robert Welch : Piano op #11