THE APOCALYPSE BLUES REVUE - THE APOCALYPSE BLUES REVUE

 

http://www.theapocalypsebluesrevue.com/

 

https://www.facebook.com/theapocalypsebluesrevue

 

 

De legende vertelt dat Robert Johnson het grote succes kreeg nadat hij zijn ziel verkocht had aan de duivel in 'Crossroads'. Ongeveer op dezelfde manier ontstond The Apocalypse Blues Revue, een kwartet dat de blues tradities wil eren en tegelijkertijd hun eigen stempel willen drukken op dat genre. Drummer Shannon Larkin, gitarist Tony Rombola, zanger Ray Cerbone en bassist Brian Carpenter zijn de namen van de muzikanten die dit willen verwezenlijken. Shannon en Tony spelen ook nog samen in de metalband Godsmack en ze wilden ook blues muziek spelen en dus besloten ze om The Apocalypse Blues Revue op te starten. Shannon zegt van hun nieuwe muziek, dat ze iets zwaarder en donkerder klinkt dan de blues die we gewend zijn en een aantal teksten hebben een punk rock attitude. Tevens wil de band het geniale gitaarwerk van hun gitarist

Tony Rombola in het uitstalraam plaatsen. In februari van dit jaar trokken ze negen dagen naar The Vibe Recording Studio om hun titelloze album op te nemen. Het resultaat is twaalf nummers die door producer Dave Fortman zelf gemixt zijn.

 

 

In de swingende Southern Rock/bluesrock shuffle 'Evil Is As Evil Does' doet de band het verhaal van het kwaad in de wereld. Gitarist Tony Rombola mag al dadelijk vol aan de bak en hij beschaamd het vertrouwen van zijn bandleden niet. Met knappe splijtende gitaar riffs weet hij dadelijk te bekoren. Bassist Brian Carpenter zorgt met zijn stevige baslijnen voor de meeslepende groove. Shannon Larkin zet met een drum intro het strakke 'Junkie Hell' in. In deze trage rocker met een sound die aan de zeventiger jaren doet denken is Tony Rombola weer erg gul met het geven van heerlijke vlijmscherpe gitaar riffs. De krachtige stem van Ray 'Rafer John' Cerbone domineert samen met de gitaar het nummer. 'Devil Plays A Strat' is het verhaal van iemand die met een Gibson Les Paul een gitaar duel aangaat met Satan op zijn Stratocaster. De song heeft een onheilspellende groove en de verschroeiende gitaar riffs, waarbij de Wah Wah pedaal gretig wordt gebruikt benadrukken deze sfeer nog meer. Geweldig nummer. The Apocalypse Blues Revue blijft rocken met het uptempo 'Whiskey In My Coffee', een erg dansbaar nummer, waarbij het bijna onmogelijk is om te blijven stilzitten. In het gesproken 'The Tower' komt gitaarvirtuoos Eric Gales, één van Tony's grote idolen, zijn instrumentale hulp verlenen aan het viertal. De gitaar liefhebbers zullen smullen van deze bijdrage van Eric. Dat Tony Rombola niet moet onderdoen voor gitaarvirtuoos Gales laat hij horen in het uitstekende 'Crossed Over' waar hij dankzij de uitstekende ritme sectie met Brian Carpenter op bas en Shannon Larkin op drums zijn duivels kan loslaten op zijn gitaar. Dat resulteert in magisch en verschroeiend gitaarwerk. De shuffle 'Blues Are Fallin' From The Sky' wordt gekenmerkt door de ritme vertraging van shuffle naar slowblues op het moment dat het instrumentale gedeelte begint.

 

 

De stomende rocker ' Work In Progress' kapselt de reis die Tony, Shannon, Ray en Brian gezamelijk hebben ingeslagen. Instrumentaal is dit weer een parel, met een paar korte bas solo's van Brian Carpenter, strak en technisch knap slagwerk van Shannon Larkin en de verschroeiende, door de Wah Wah pedaal vervormde gitaar solo's. De duivel komt dikwijls terug in de donkere muziek van The Apocalypse Blues Revue. In 'Devil In Me' is het al de tweede keer dat the devil in de titel van een song voorkomt. Het strakke onheilspellende slagwerk van Shannon Larkin en de diepe baslijnen van Brian Carpenter zorgen voor de perfecte voedingsbodem voor het splijtende gitaarwerk van Tony. 'Blue Cross' is een mooi opgebouwd nummer, dat rustig en akoestisch begint, maar na honderd seconden openbarst tot een felle psychedelische bluesrocker. De riffs op de sixstring van Ray zijn ook hier weer niet te versmaden. Met Shannon Larkin solo op percussie eindigt deze 'Blue Cross' op een speciale en erg knappe wijze. De afsluiter op dit debuutalbum is meteen ook de enige cover op het album. Maar The Apocalyps Blues Revue zou The Apocalyps Blues Revue niet zijn, moesten ze 'Music's Over' van The Doors niet naar hun eigen hand zetten. De vier jongens maken er een erg knappe en rockende versie van zonder het psychedelische, dat kenmerkend was voor The Doors te verwaarlozen. Sterk debuutalbum van dit kwartet. (7,5/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

1.Evil Is As Evil Does

2.Junkie Hell

3.Devil Plays A Strat

4.I Think Not

5.Whiskey In My Coffee

6.The Tower

7.Crossed Over

8.Blues Are Fallin’ From The Sky

9.Work In Progress

10.The Devil In Me

11.Blue Cross

12.When The Music’s Over (Bonus Track)