ANTHONY GOMES - CONTAINMENT BLUES

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Anthony Gomes werd op 14 mei 1970 geboren in Toronto, Canada. Zijn vader was Portugees en zijn moeder Frans Canadees. Hij begon in zijn jonge tiener jaren gitaar te spelen en was gefascineerd door de blues klanken van BB King, Buddy Guy, Eric Clapton en Jimi Hendrix. In de jaren negentig verhuisde Anthony naar Chicago om te leren bij de oude blues meesters. Na even de sideman te zijn geweest bij Magic Slim And The Teardrops, besloot Gomes om zelf een band op te richten. In 1998 won hij de eerste jaarlijkse Buddy Guy's Legends Best Unsigned Blues Band. Later in datzelfde jaar verscheen zijn schitterende debuut album 'Blues In Technicolor'. Anthony leverde nog een paar uitstekende albums af. In 2002 was er 'Unity' dat door het vooraanstaande radiostation Bandit Blues Radio bij de dertig beste blues albums aller tijden werd gerekend. In 2003 werd hij artiest van het jaar bij Blues Wax Magazine. In 2006 geraakte het album 'Music Is The Medicine' tot op plaats vier in de Billboard Top Blues Album Charts. 'Live' uit 2008 deed nog beter, het kwam binnen op nummer één. In 2012 werd 'Up To Zero' door verscheidene bluesmagazines verkozen tot blues album van het jaar. Met het akoestisch album 'Before The Beginning' uit 2013 haalde Anthony ook verschillende Awards binnen. Na twee jaar stilte volgde in 2015 'Electric Field Holler', een album met weinig echte blues, want de songs zijn veel meer verwant met rock dan blues. In november 2017 won Gomes de Best Musician,Live Performance, Award tijdens de zevenendertigste European Blues Awards. Anthony schrijft de meeste songs zelf en dat is ook het geval op zijn recentste album 'Peace, Love & Loud Guitars' dat op 19 oktober 2018 verscheen. Zoals bij iedereen en dus ook bij Anthony Gomes strooide en strooit Covid 19 heel wat plannen in de war, maar Anthony stond niet stil. Hij maakte een plan om een akoestisch album te maken. Later voegde perfectionist Anthony Gomes nog andere instrumenten aan zijn songs toe. Het resultaat kreeg de naam 'Containment Blues' en verscheen op zestien oktober. Er staan elf songs op het album, waarvan Anthony er zelf tien schreef, voor de laatste song werkte hij samen met Billy Falcon. 'Containment Blues' is een album met meer blues en minder stevige bluesrock. Ook de explosieve en scheurende gitaarsolo's blijven op dit album meestal achterwege, maar in de plaats krijgen we schitterend gitaarwerk dat in dienst staat van het nummer en dat een meerwaarde geeft aan de songs.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de stomende Texas bluesrock shuffle 'Make A Man (Want To Be Bad)', een nummer dat instrumentaal doet terugdenken aan de hoogdagen van ZZ Top. Het energieke slagwerk van Chris Whited en de beukende baslijn van Jacob Mreen zorgen voor de heerlijk stuwende shuffle groove. Anthony zingt dit rauwe nummer met veel kracht en overtuiging en zijn gitaarwerk is simpelweg geweldig. Anthony Gomes blijft lekker verder rocken in het aanstekelijke 'Hell And Half Of Georgia', een nummer dat een tijdje geleden al als single verscheen om dit album te promoten. 'Hell And Half Of Georgia' is opgebouwd door een aantal stevige riffs. De grommende stem en dito gitaar van Anthony zorgen er voor dat deze geweldige rocker de nodige ballen heeft. Voor je het weet ben je aan het meebewegen met dit top nummer. De eerste ballade op het album is het treurige liefdesverhaal 'This Broken Heart Of Mine'. Met veel pijn in zijn stem zingt Anthony dat zijn hart blijft breken telkens als hij zijn geliefde ziet vertrekken. Zijn keuze om violiste Margarita Chernova en celliste Carolina Teruel op een paar songs toe te voegen aan zijn band is een uistekende keuze geweest. De twee uitstekende strijkers zorgen op 'This Broken Heart Of Mine' voor de juiste pijnlijke sfeer. De intense en intieme akoestische snarensolo is het perfecte verlengstuk van Anthony's gekwetste en verdrietige hart. Prachtige ballade. Met 'Praying For Rain' krijgen we een moderne gospel rocksong, waarin Anthony zingt dat we niet te vlug mogen oordelen over iemand anders. Het strakke en dwingende slagwerk bepaalt het ritme van deze midtempo song. Instrumentaal is het genieten van het prachtige banjo en mandoline spel van Paul Tooley, het knappe vioolwerk van Margarita Chernova en de twee machtige gitaar solo's van Anthony. De eerste op akoestische gitaar en de tweede op elektrische gitaar. Hartzeer is het onderwerp in het treurige 'No Kinda Love'. Ook hier zorgt de drummer met strak slagwerk voor het kloppende hart van het lied. Mondharmonicaspeler Hector Ruano is het gehele nummer door uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig met zijn intens blaas en zuigwerk.

 

 

 

 

 

 

 

Anthony Gomes schreef tien songs voor dit album. Voor het elfde 'Let Love Take Care Of Love' kreeg Anthony hulp van Billy Falcon. Het is één van de vele hoogtepunten op dit album. We krijgen weer een heel andere Anthony Gomes te horen. De mooie arrangementen tillen dit nummer de hoogte in en toetsenist Gabriel Crespo weet op een onweerstaanbare wijze zijn Hammond klanken in deze prachtige muziek te weven. Anthony zingt het nummer met heel veel passie en emotie in zijn stem. Op dit album pakt Gomes minder uit met explosieve gitaarsolo's, maar dat maakt zijn gitaarspel op dit album niet minder sterk. Integendeel zelfs. De gitaar is er op dit album niet om de aandacht op te eisen en de klasse van de gitarist te etaleren, maar om de songs een meerwaarde te geven en dat weet Anthony op een geweldig prachtige wijze te verwezenlijken. Een sterke steeds weerkerende riff is de basis van de verschroeiende Delta bluesrocker 'Stop Calling Women Hoes And Bitches', waarin Anthony de vloer veegt met alle respectloze vrouwenhaters die denken dat de vrouwen hun bezit zijn. De kracht en de passie waarmee Anthony dit nummer zingt versterkt zijn boodschap nog meer. Tijdens 'Stop Calling Women Hoes And Bitches' haalt Anthony Gomes verschroeiend en genadeloos uit op zijn sixstring. Het is één van de weinige keren dat gitaarvirtuoos Gomes dit doet op het album en dat wil toch wat zeggen. Top nummer. Het enige spijtige is dat Anthony in 2020 deze boodschap nog de wereld moet insturen, omdat er nog veel te veel mannen en samenlevingen bestaan die absoluut geen respect hebben voor vrouwen. In de emotionele liefdesballade 'Until The End Of Time' horen we weer een zeer gevoelvolle Gomes. Net als in 'This Broken Heart Of Mine' zijn de strijkers met violiste Margarita Chernova en celliste Carolina Teruel een duidelijke aanwinst voor de song. Anthony schittert op de akoestische gitaar met flamenco getint snarenwerk, maar ook op de elektrische gitaar weet hij te imponeren. In het begin eerst intens en gevoelvol, later met vlijmscherp en splijtend gitaarwerk.

 

 

 

 

 

 

Met 'Tell Somebody' neemt Anthony Gomes ons mee naar de Zuidelijke Mississippi Delta. De schitterende intro met gitaar, basdrum en ritmisch handgeklap als percussie is ronduit schitterend. Eenmaal de andere instrumenten invallen krijgen we een sterke en rauwe Southern rocker met een voet stampend ritme, waarin Anthony oproept tot actie. Dat liefde en gezondheid het belangrijkste zijn in een mensenleven, zullen veel mensen wel weten. Voor wie nog niet moest weten hoe belangrijk love is, moet maar naar de emotionele en melodieuze liefdesballade 'The Greatest 4 Letter Word' van Anthony Gomes luisteren. De prachtige sobere strijkers drukken hun stempel op deze ballade en ze zorgen weer voor de juiste sfeer. Ook het sobere akoestische gitaarspel van Gomes past perfect bij dit lied. Het album wordt afgesloten met de semi akoestische titeltrack 'Containment Blues'. In dit grappige en frisse blues nummer hekelt Anthony zich aan zijn schoonmoeder omdat ze de laatste rol WC papier neemt en omdat ze constant en te uitdrukkelijk aanwezig is en teveel bemoeit met zijn en haar dochter hun leven. Anthony zal nog wat geduld moeten hebben want omdat ze haar vlucht annuleerde blijft ze nog acht weken logeren in zijn huis. 'Containment Blues' is een schitterend blues nummer om het album mee af te sluiten. 'Containment Blues', het nieuwe album van Anthony Gomes is een meer dan schitterend album. Voor sommige fans zal het misschien wel wat aanpassen worden aan deze nieuwe muzikale weg van Anthony Gomes, maar ik ben er zeker van dat ze na een paar maal luisteren, deze nieuwe muziek zullen omarmen en dat ze blij zullen zijn met de prachtige songs die op 'Containment Blues' te vinden zijn. Een top album en een echte aanrader. (9/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01 – Make A Good Man (Wanna Be Bad)

02 – Hell And Half Of Georgia

03 – This Broken Heart Of Mine

04 – Praying For Rain

05 – No Kinda Love

06 – Let Love Take Care Of Love

07 – Stop Calling Women Hoes And Bitches

08 – Until The End Of Time

09 – Tell Somebody

10 – The Greatest 4 Letter Word

11 – Containment Blues

 

Anthony Gomes – Lead Vocals & Guitars (Canada)

Jacob Mreen – Bass & Backing Vocals (USA)

Chris Whited – Drums & Backing Vocals (USA)

 

EXTRA MUZIKANTEN:

Bobby Stone, Jr. – Drums & Percussion (Zweden)

Gabriel Crespo – Keyboards (Brazilië)

Hector Ruano – Mondharmonica (Venezuela)

Paul Tooley – Banjo, Mandolin & Fiddle (USA)

Margarita Chernova – Viool (Rusland)

Carolina Teruel – Cello (Venezuela)