ALLIGATOR RECORDS - 50 YEARS OF GENUINE HOUSEROCKIN' MUSIC - VARIOUS ARTISTS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen Bruce Iglauer Alligator Records creëerde, was de allereerste uitgave een promotie single van het allereerste Hound Dog Taylor album getiteld 'Genuine Houserockin' Music'. Dat werd de slogan van Alligator Records, en die dragen ze tot vandaag nog steeds met trots. De muziek die ze bij Alligator Records opnemen is diep geworteld in de bluestraditie en is gemaakt door muzikanten die hun nummers niet op synthesizers in hun slaapkamers hebben aangescherpt, maar die dat doen voor een echt publiek, inspelend op de emotionele behoeften van hun luisteraars. 'House' (in het woord houserockin') in plaats van theater, arena of stadion, omdat de muziek van Alligator Records uiteindelijk intiem is, zelfs als het groot en luid is. Het is niet de bedoeling dat het gepresenteerd wordt. Het is bedoeld om te worden gedeeld tussen de muzikanten en het publiek, zoals Hound Dog Taylor zijn muziek deelde met iedereen in de Florence lounge. En 'Rockin'' (in het woord houserockin') omdat de muziek van Alligator Records ontworpen is om je te bewegen. De meeste platen van Alligator Records zullen je voeten of je lichaam doen bewegen, maar ze hebben ook geprobeerd platen te maken die dat andere deel van je ziel doet bewegen. Soms kan muziek, en vooral de blues muziek, een troost zijn en de innerlijke pijn letterlijk uit je te trekken. Vijftig jaar geleden besteedde de drieëntwintigjarige bluesfan Bruce Iglauer zijn schamele spaargeld om een LP op te nemen van Hound Dog Taylor & The HouseRockers, zijn favoriete Chicago bluesband, en richtte Alligator Records op om het uit te brengen. Tegenwoordig heeft Alligator een catalogus van meer dan 350 titels, waarvan er veel bekroond werden met allerlei prijzen en uitgroeiden tot klassiekers in het blues genre. Alligator Records bestaat dit jaar vijftig jaar en het is gedurende die jaren uitgegroeid tot het allergrootste blueslabel in Chicago en het hoort bij de allergrootste blueslabels over gans de wereld. Alligator Records viert dit gouden jubileum met het verzamelalbum 'Alligator Records 50 Years Of Genuine Houserockin' Music'. Het verschijnt op 18 juni en wordt uitgebracht als 2 LP set en als 3 CD set. De 3 CD set bevat 58 songs en deze geven een goed overzicht van de muziek en artiesten waarvoor Alligator Records staat.

 

 

 

 

 

 

Alle nummers uitgebreid bespreken is moeilijk, omdat anders deze CD recensie veel te lang zou worden. We zullen het deze keer beknopter houden. CD 1 begint, hoe kan het ook anders, met 'Give Me Back My Wig' van Hound Dog Taylor & The HouseRockers. Het was de eerste release van Alligator Records. De opnamekwaliteit is niet van topkwaliteit, maar de energie en het enthousiasme van de band spat zo van deze opname af. Nog iemand die in de beginjaren Alligator Records op de kaart hielp plaatsen is The Queen Of The Blues, Koko Taylor. Met 'I'm A Woman' horen we een genderomkering van de Bo Diddley klassieker 'I'm A Man' uit 1955. 

Een grommende Koko Taylor zingt dit nummer vol overgave en met veel overtuiging. Het beklijvend en indringende mondharmonicawerk zal de liefhebbers zeker bekoren. Dat doen ook de mondharmonicavirtuozen Walter Horton (bandlid bij Muddy Waters) en Carey Bell in het instrumentale 'Have Mercy'. 'Somebody Loan Me A Dime' is een soulvolle blues ballade van Fenton Robinson, een erg goede gitarist die heel het nummer kruidt met fijne en gevoelvolle riffjes. Professor Longhair zorgt met 'It's My Fault, Darling' voor de Nola sfeer op dit album. We blijven in de jaren zeventig met de bluesballade 'Telephone Angel' van Son Seals. Seals weet te bekoren met zijn prachtige stem en met zijn vlijmscherpe en splijtende gitaar solo. Johnny Winter voegt met het aanstekelige 'Light Outs' een portie rock'n roll toe aan het album. Bluesmuzikant en gitaarvirtuoos Albert Collins uit Texas was de eerste niet Chicago artiest die bij Alligator Records tekende. Hier speelt hij de fantastische ballade 'Blue Monday Hangover'uit 1980, waarin hij zijn vaardigheden als gitarist uitgebreid etaleert. 

 

 

 

 

 

 

 

Het wordt luchtiger met 'Little Car Blues', een bluesshuffle met de mondharmonica van James Cotton in de hoofdrol. De samenwerking tussen Albert Collins, Robert Cray en Johnny Copeland levert, de meer dan vijf minuten durende, uitstekende ballade 'The Dream' op. Natuurlijk is het hier weer met volle teugen genieten van het heerlijke snarenwerk van deze drie gitaarvirtuozen. Dat het uitstekende mondharmonica werk  centraal staat in het Chicago bluesnummer 'Pawnshop Bound' van William Clarke zal zeker niemand verwonderen. Dan volgen drie live nummers, te beginnen met de stevige gitaar gedreven bluesrocker 'Riding The Blinds' van Lonnie Mack. De slowblues 'Cold Lonely Nights' van Lonnie Brooks en de verschroeiende gitaar gedreven bluesrocker 'Soul Fixin' Man' van blueslegende Luther Allison zijn voor mij de twee absolute hoogtepunten op deze eerste CD. Clarence 'Gatemouth' Brown brengt een mooie en swingende versie van het door Preston 'Red' Foster geschreven 'Got My Mojo Working', dat voor het eerst werd opgenomen in 1956 door rhythm & blues zangeres Ann Cole. Een jaar later werd de versie van Muddy Waters een blues klassieker. Het piano gedreven 'Sloppy Drunk' komt van het vrouwelijke akoestische blues trio Saffire The Uppity Blues Women. Een andere grote naam uit de Alligator stal was Roy Buchanan. Zijn krachtige en prachtige stem en zijn gevoelvol gitaarwerk maken van de slowblues 'That Did It' een genot om naar te luisteren. De eerste CD wordt afgesloten met de vloeiende rocker 'Keep On Lovin' Me, Baby' van The Paladins.

 

 

 

 

 

 

 

Met vet en fantastisch gitaarwerk opent de veel te jong gestorven Michael Burks 'Love Disease', de opener van CD twee. 'Love Disease' komt uit het uitstekende album 'Iron Man' uit 2008. In de strakke midtempo bluessong zingt Kenny Neal 'I'm A Bluesman' en dat kan ik alleen maar beamen. De warme orgelklanken dragen de melodie, de riffs op de blazers voegen de nodige power toe en de heerlijke gitaar en dito mondharmonica maken het instrumentale gedeelte helemaal af. Een beetje rock'n roll en ambiance kan nooit kwaad moeten The Holmes Brothers gedacht hebben wanneer ze 'Run Myself Out Of Town' speelden. Je hoeft niet van de dansvloer en je kan je beentjes in de lucht blijven smijten in het swingende, instrumentale 'Jump Start' van Little Charlie & The Nightcats. Katie Webster heeft een prachtige, soulvolle stem en dat laat ze horen in het piano gedreven 'I'm Still Leaving You'. 'Don't Lose My Number' is een uitstekende bluesshuffle van Smokin’ Joe Kubek & Bnois King, een band die in onze lage landen heel populair was. Ook funky blues bands als The Kinsey Report namen op bij Alligator Records. 'Corner Of The Blanket', een nummer vol met pittig en splijtend snarenwerk, is hun bijdrage aan dit jubileum album. We zitten al halfweg de jaren negentig met de slowblues 'I Got A Rich Man's Woman' van Carey Bell. De mondharmonica speelt hier natuurlijk een hoofdrol. Met 'Au Contraire, Mon Frere' van C.J. Chenier & The Red Hot Louisiana Band komt ook het zydeco genre aan bod op deze jubileum uitgave. Een andere legende uit de Alligator stal is de Amerikaanse Amerikaanse soul en gospelzangeres Mavis Staples. Hier brengt ze het wondermooie en vloeiende 'There's A Devil On The Loose' uit haar album 'Have A Little Faith' uit 2004.

 

 

 

 

 

 

De piano en de gitaar spelen een hoofdrol in de melodieuze slowblues 'Presumed Innocent' van Michael Hill's Blues Mob. Met uistekend barrelhouse pianospel wordt het vrolijke 'Not What You Said Last Night' van Steady Rollin' Bob Margolin op gang getrokken. Het strakke 'Man Of Considerable Taste' van Billy Boy Arnold is Chicago blues van de bovenste plank. Met het akoestische 'Ain't Seen My Baby', trekken we met Cephas & Wiggins naar de Mississippi Delta. Het liefdeslied 'Marfa Light' is een melodieuze slowblues van Long John Hunter, die gekruid wordt met gevoelvol gitaarwerk en heerlijke saxofoon en piano klanken. 

Dan is het de beurt aan de Australische heavy bluesrocker Dave Hole. Hij etaleert zijn klasse met de bottleneck tijdens 'Phone Line'. In het soulvolle liefdeslied 'Josephine' zingt Eric Lindlell dat hij smoorverliefd is op de mooie Josephine. De meer dan zeventigjarige Joe Louis Walker won al vier Blues Music Awards en nog steeds actief in de muziek. In 2012 bracht hij bij Alligator Records het fantastische album 'Hellfire' uit. De ballade 'I Won't Do That' is één van de hoogtepunten uit dat album. De gitaarliefhebbers zullen in hun nopjes zijn met het geweldige en gevoelvolle gitaarwerk van Walker. Zevenvoudig Blues Music Award winnaar Janiva Magness mocht natuurlijk niet ontbreken. 'That’s What Love Will Make You Do' is een mix van funk, soul en blues. In deze aantrekkelijke en erg dansbare song komt haar prachtige en krachtige stem volledig tot haar recht. The Siegel - Schwall Band werd half jaren zestig opgericht door de studenten Corky Siegel (mondharmonica en piano) en Jim Schwall (gitaar). In hun bijdrage 'Going Back To Alabama' speelt de mondharmonica de hoofdrol. CD 2 wordt afgesloten met een samenwerking tussen pianist Henry Butler en Delta blues gitarist Corey Harris. Met alleen hun handgeklap als begeleiding brengen beide heren a capella 'Why Don’t You Live So God Can Use You?'. 

 

 

 

 

 

 

Marcia Ball opent CD 3 met het feestelijke, Nola geïnspireerde 'Party Town'. Lil' Ed Williams is een Amerikaanse slide gitarist en zanger uit Chicago. Samen met zijn band The Blues Imperials brengt hij de stevige, uptempo bluesrocker 'What You See Is What You Get'. Met 'In A Roomful Of Blues' krijgen we melodieuze en soulvolle blues van de Amerikaanse band Roomful Blues. De liefhebbers van de mondharmonica zullen tevreden zijn met de aanwezigheid van de zeventigjarige mondharmonica virtuoos Billy Branch. Samen met zijn band The Sons Of Blues brengt hij de slowblues 'Blue And Someone'. Buiten het heerlijk mondharmonicawerk kunnen we ook nog genieten van de krachtige stem van Billy en het gevoelvol gitaarwerk van Giles Corey. Christone 'Kingfish' Ingram is één van de jongste sterren van Alligator Records. 'Outside Of This Town' komt uit zijn debuutalbum 'Kingfish' uit 2019. 'Outside Of This Town' is een verschroeiende Texas bluesrocker met twee scheurende en priemende gitaarsolo's, van het genre waar Billy Gibbons in de hoogdagen van ZZ Top een patent op had. Een andere ster van Alligator Records is Shemekia Copeland. Uit het album 'Uncivil War' uit 2020 komt het waar gebeurd verhaal van 'Clotilda's On Fire'. In 1859 was Clotilda het laatste slavenschip dat aanmeerde op Amerikaanse bodem. De slavenhandel was toen al vijftig jaar verboden en de kapitein stak achteraf zijn schip in brand, om alle bewijsmateriaal uit te wissen. In de stem van Shemekia klinkt veel boosheid, wanneer ze met krachtige expressie over deze aanklacht zingt. De diepe baslijn van Lex Price voel je tot in je buik en het intens splijtende en snijdende gitaarwerk van de in Alabama geboren Jason Isbell gaat door merg en been. Curtis Salgado heeft één van de beste soul stemmen van het label en die komt meteen tot haar recht in het swingende 'The Longer That I Live', met een uitstekende Jim Pugh op piano en Mike Finnigan op orgel. In 2015 zei Bruce Iglauer, de grote baas van Alligator Records, op het gevarenwinkel Festival in Herselt dat Selwyn Birchwood de toekomst van de blues was. De zesentwintigjarige Amerikaan brengt hier de titeltrack van zijn vijfde album 'Living In A Burning House', dat in januari 2021 verscheen. Het is in deze fantastische funky bluesrocker genieten van de heerlijke saxofoon solo van Regi Oliver en het geweldige gitaarwerk van Birchwood.

 

 

 

 

 

 

 

Elvin Bishop & Charlie Musselwhite kent elke bluesliefhebber wel. In 1932 schreef Leroy Carr 'Midnight Hour Blues'. Bijna negentig jaar later maakten Charlie en Elvin er een versie van die nog trager en triester is dan de originele versie. Er klinkt veel weemoed en verdriet in de stem van Elvin en ook het mondharmonicawerk van Charlie klinkt hier heel ingetogen. The Cash Box Kings brengen de erg dansbare shuffle 'Ain’t No Fun (When the Rabbit Got the Gun)', waarin Oscar Wilson zingt over een fout gelopen liefdesrelatie. Instrumentaal is het genieten van de gruizige, huilende mondharmonica van Joe Nosek, het uitstekende snarenwerk van Billy Flynn en het aanstekelige en frivole pianowerk van toetseniste Queen Lee Kanehira. Het blijft swingen met 'Make It Back To Memphis' van Tommy Castro & The Painkillers. Het is een live opname, waarin toetsenist Michael Emerson met zijn barrelhouse achtig toetsenwerk meteen weet te bekoren. JJ Grey & Mofro is een Amerikaanse Southern soulrockband. Zij brengen een beklijvende live versie van 'A Woman'. Rick Estrin & The Nightcats leveren een strijd met de tijd. Rick beseft dat hij ouder wordt en dat de tijd steeds verder tikt. Je hoort de tijd letterlijk verder tikken en op een bepaald moment loopt zelfs de wekker af. Rick Estrin zet zelf de kers op de taart met een paar krachtige en uitstekende harp riffs. Het schitterende 'You Don't Think About That' van Coco Montoya is een swingende bluesshuffle met splijtend en zinderend gitaarwerk. 'Ice Cream To Hell' is de titeltrack van het in 2020 verschenen album van Tinsley Ellis. Kevin McKendree weet zijn warme Hammond klanken op een uitstekende wijze rond de woorden van Tinsley te weven, zodat ze zijn woorden nog meer draagkracht geven. De melodieuze en meesterlijke gitaar solo's van Ellis zijn ook in dit nummer weer een lust voor het oor. Ook Chris Cain hoort thuis in het rijtje van gitaarvirtuozen. Luister maar eens naar zijn fantastische, vlijmscherpe snarensolo in de swingende bluesrock shuffle 'You Won't Have A Problem When I'm Gone'. De zesentachtigjarige Guitar Shorty is nog steeds actief in de muziekwereld. Op dit album brengt hij 'Too Late' uit zijn album 'Bare Knucks' uit 2010. Daarna volgt de titeltrack van het album 'The High Cost of Low Living' van The Nick Moss Band featuring Dennis Gruenling. Dit erg dansbaar nummer wordt gekruid met vet slide werk van Nick, uitstekende bluesharp van Dennis en opvallend toetsenwerk van pianist Taylor Streiff. CD 3 wordt afgesloten door Toronzo Cannon. Cannon en zijn band drukken het gaspedaal volledig in voor de zinderende boogierocker 'The Chicago Way'. Roosevelt Purifoy weeft zijn wervelende Hammond klanken op een sublieme wijze in de sound van 'The Chicago Way' en de vingervlugge snarensolo van Cannon is een lust voor het oor.

 

 

 

 

 

 

 

'Alligator Records 50 Years Of Genuine Houserockin' Music is een aanrader voor elke muziekliefhebber. De 58 songs geven een goed overzicht van de muziek en de muzikanten bij Alligators Records. Omdat elke muzikant zijn eigen stijl heeft is het een heel gevarieerd album geworden, waarin elke muziekliefhebber wel aan zijn trekken komt. Bedankt Bruce Iglauer en Alligator Records voor al de goede muziek en muzikanten die we dankzij hebben leren kennen. We hopen dat er nog veel jubileums mogen volgen. (9/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

Disk 1

01. Hound Dog Taylor & The HouseRockers - Give Me Back My Wig (3:31)

02. Koko Taylor - I’m A Woman (4:36)

03. Big Walter Horton with Carey Bell - Have Mercy (3:45)

04. Fenton Robinson - Somebody Loan Me A Dime (2:54)

05. Professor Longhair - It’s My Fault, Darling (4:54)

06. Son Seals - Telephone Angel (5:25)

07. Johnny Winter - Lights Out (2:35)

08. Albert Collins - Blue Monday Hangover (5:35)

09. James Cotton - Little Car Blues (3:32)

10. Albert Collins, Robert Cray & Johnny Copeland - The Dream (5:28)

11. William Clarke - Pawnshop Bound (4:22)

12. Lonnie Mack - Riding The Blinds (Live) (4:12)

13. Lonnie Brooks - Cold Lonely Nights (Live) (5:33)

14. Luther Allison - Soul Fixin’ Man (Live) (4:03)

15. Clarence “Gatemouth” Brown - Got My Mojo Working (4:45)

16. Saffire The Uppity Blues Women - Sloppy Drunk (3:06)

17. Roy Buchanan - That Did It (5:07)

18. The Paladins - Keep On Lovin’ Me, Baby (4:02)

 

Disk 2

01. Michael Burks - Love Disease (3:20)

02. Kenny Neal - I’m A Blues Man (4:11)

03. The Holmes Brothers - Run Myself Out Of Town (3:26)

04. Little Charlie & The Nightcats - Jump Start (2:54)

05. Katie Webster - I’m Still Leaving You (3:36)

06. Smokin’ Joe Kubek & Bnois King - Don’t Lose My Number (3:32)

07. The Kinsey Report - Corner Of The Blanket (3:34)

08. Carey Bell - I Got A Rich Man’s Woman (4:43)

09. C.J. Chenier & The Red Hot Louisiana Band - Au Contraire, Mon Frere (3:39)

10. Mavis Staples - There’s A Devil On The Loose (3:34)

11. Michael Hill’s Blues Mob - Presumed Innocent (4:37)

12. Steady Rollin’ Bob Margolin - Not What You Said Last NIght (2:49)

13. Billy Boy Arnold - Man Of Considerable Taste (4:31)

14. Cephas & Wiggins - Ain’t Seen My Baby (3:23)

15. Long John Hunter - Marfa Lights (4:53)

16. Dave Hole - Phone Line (3:42) 

17. Eric Lindell - Josephine (2:45)

18. Joe Louis Walker - I Won’t Do That (5:01)

19. Janiva Magness - That’s What Love Will Make You Do (3:22)

20. The Siegel-Schwall Band - Going Back To Alabama (3:40)

21. Corey Harris & Henry Butler - Why Don’t You Live So God Can Use You? (2:11)

 

Disk 3

01. Marcia Ball - Party Town (4:16)

02. Lil’ Ed & The Blues Imperials - What You See Is What You Get (4:21)

03. Roomful Of Blues - In A Roomful Of Blues (3:31)

04. Billy Branch & The Sons Of Blues - Blue and Lonesome (4:11)

05. Christone “Kingfish” Ingram - Outside Of This Town (4:08)

06. Shemekia Copeland - Clotilda’s On Fire (4:26)

07. Curtis Salgado - The Longer That I Live (3:51)

08. Selwyn Birchwood - Living In A Burning House (4:08)

09. Elvin Bishop & Charlie Musselwhite - Midnight Hour Blues (4:14)

10. The Cash Box Kings - Ain’t No Fun (When The Rabbit’s Got The Gun) (4:42)

11. Tommy Castro & The Painkillers - Make It Back To Memphis (Live) (4:55)

12. JJ Grey & Mofro - A Woman (Live) (3:24)

13. Rick Estrin & The Nightcats - I’m Running (4:06)

14. Coco Montoya - You Didn’t Think About That (3:56)

15. Tinsley Ellis - Ice Cream In Hell (4:13)

16. Chris Cain - You Won’t Have A Problem When I’m Gone (3:08)

17. Guitar Shorty - Too Late (4:14)

18. The Nick Moss Band featuring Dennis Gruenling - The High Cost of Low Living (4:04)

19. Toronzo Cannon - The Chicago Way (4:22)